دختر حوّا
تنهـــايــي را دوســت دارم زيـــرا دروغـي در آن نيســت . . .
بَعــضـــیـ فَقــَــط رَهْـــگُـذرنـــد از هَمـــــــان اولْ... میـ آینـــــــد کِهـ برونـــد میـ آینــــــــد کِهـ نمانــنـد یـــــادتْ بـــاشَـد هیچــــ وقـــتْ دل نبندی به بودنـِشــــــانــْــ !!! چــون وقتــــــی بــــرَونــْـد تــــــو میـ مانـــی و دلی کِهـ دیگـــــر تــــــا اَبـــَــد دل نمیـ شــــود برایــَـتْ.......
گــاهی مـثـــل بــاران بـایــد بـود زنــدگــی بخـشــیـد طــراوت داد و رفــت...
دریـــا بـــاش تـــا بعضی هـــا از بــا تو بــودن لــذت ببرند ، و بعضی هــا کـه لیـــاقت دیدن تــو را نـدارنـد ، غــرق شـــونــد . . .
شجــاعـت هـمـیـشــه فریــــاد نـیـسـت!! گـــاهی صـدایی آرام است که در انتهــا مـیـگــویـد: فردا دوبــاره تـلاش خــواهــم کــرد.....
ﺷﻌــﺎﻉ ﻣﻬﺮﺑــﺎﻧﻴﺖ ﺭا ﺭﻭﺯ ﺑــﻪ ﺭﻭﺯ ﺯﻳـــﺎﺩ ﻛﻦ ﺁﻧﻘـــﺪﺭ ﻛﻪ ﺭﻭﺯﻱ ﺑـﺘﻮاﻧﻲ ﻫـﻤــﻪ ﺭا ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟــﺎ ﺩﻫـﻲ, ﺁﻥ ﻭﻗــﺖ ﺗـــﺎ ﺧـــــﺪا ﻓﺎﺻـﻠﻪ اﻱ ﻧـﻴـﺴـﺖ.
اﺷﻜــﺎت رﻮ ﭘــﺎﻙ ﻛﻦ ﻫﻤﺴﻔﺮ ﮔـﺎﻫﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑــﺎﺯﻱ ﺭﻭ ﺑـﺎﺧﺖ، اﻣـﺎ اﻳن رﻮ ﻳــﺎﺩﺕ ﺑﺎﺷﻪ ﺑــﺎﺯ ﻣﻴﺸﻪ ﺯﻧــﺪﮔﻲ ﺭﻭ ﺳـﺎﺧﺖ.
گـــاهــی بــرای رســیــدن بــه نــور بـایــد از تــاریــکــی عـبــور کرد. بــه درخــت نـگــاه کــن . بـــه شــاخــه هــایــش... پـیــش از آنــکـــه دسـت هــای درخــت بــه نــور بــرسند، پـاهــایــش تاریـکــی را تـجــربــه کــرده انــد...
دیگــران را ببخش نـه بــه خـاطرِ اینکــه ســزاوارِ بخشـش انـد ... بـه دلیـلِ اینکــه: تـو ســزاوار آرامشـی !!
ســاده لـبــاس بـپـوش! سـاده راه بـرو! امـا در بـرخــورد بـا دیـگــران سـاده نبـاش!!!!! زیـرا سادگـی ات را نشــانه مـیگـیـرند! برای در هم شـکـسـتـن غــرورت !!!!!!
چه زيبــا نقش بــازي مي کنيــم … و چــه آسان در پشت نقابهــايمـــان پنهــان مي شويم ؛ حتي خــدا هم از آفرينش چنين بازيگرانــي درحـيـــرت است
ای قطـار ، راهـت را بـگــیــر و بــرو !!! دیــگــر نـه کــوه تـوان ریـزش دارد !!! نه ریــز عـلــی پـیـراهـن اضــافـه !!! روزگـــار روزگـــار دیـگـری اســت ...
سخـت اسـت حـــرفت را نفهمند، سخـت تر این اسـت که حــــرفت را اشتباهی بفهمند، حــــالا میفهمم، که خـدا چه زجــــــری میکشد وقتی این همه آدم حـــرفش را که نفهمیده اند هــــیچ، اشتباهی هم فهـــمیده اند.
مـیــدانــم بــابــا دو بـخـش اسـت: بـخــشــی در صـحــرا و بـخـشــی بر بالـای نـیـزه... امــا ایـنـکــه عـمــو چـنـد بـخـش اســت فـقــط بـابـا مـیـدانـد.
شـاعـــر از کـوچــهً مـهـتــاب گـذشــت لـیــک شــعـری نـســرود نــه کـه مـعـشــوق نـداشــت نــه کـه ســرگـشـتـه نـبــود سـالهــا بــود کـه دگــر کــوی مـهــتـاب خـیــابـان شـده بـود
مــی خــواهــم بــرگــردم بـه روزهــای کـودکـی آن زمان هـا کــه : پـدر تـنـــهـا قـــهـرمـان بــود .
عشــــق، تـنــــها در آغـوش مــادر خـلـاصـه مـیشـد بـالـاتـریـن نـــقـطـه ى زمـیــن، شــانـه هـای پـــدر بـــود ... بـدتـرین دشمـنـانـم، خــواهر و بـرادر هــای خـودم بـودنــد . تـنــــهـا دردم، زانـو هــای زخـمـــی ام بـودنــد. تـنــــها چـیزی کــه مـیـشــکـسـت، اسـبـــاب بــازیـهــایـم بــود و مـعـنــای خـداحـافـــظ، تــا فــردا بود ... !
آدم هــای ســاده را دوســت دارم ! هـمـــان هـــا کـه بــدی هـیــچ کـــس را بــــاور نــدارنــد ! هـمـــان هـــا کـه بـــرای هــمـه لــبـخـــنـد دارنـد ! همـــان هـــا که هـمـیـشــه هـســـتـنـد ؛ بـرای هـمــه هـســـتـنـد ! آدم هـــای ســاده را بــایـد مـثــل یــک تـابـلــوی نـقـــاشــی ســاعت هـا تـمـاشــا کــرد . . . . عـمـرشـــان کــوتـاه اسـت ! آدم هــای ســاده را دوســت دارم ! آنهـــا بـوی نــاب " آدم " مـی دهــنـد !
خـدایــــم خـدایـیـســت کــه اگــر ســرش فــریــاد بــزنــم بـجــای ایـنـکــه بـا مـشـــت بـــه دهـــانـم بــزنــد بـا انـگـشــتـان مهــربـانــش نـوازشـــم مــی کـنــد و مــیــگـــویــد: مــی دانـم جـــز مـــن کـســـی نـــداری ..
کــولـه بـارم بـر دوش، سـفــری بـایــد رفـت، ســـفـری بــی هـمــراه، گـــم شــدن تـا تـه تـنـهـــایـی مـحــض، یــار تـنـهـــایــی مــن بــا مـن گـفــت: هــر کـجــا لــرزیــدی، از ســفر تـرســیـدی، تـو بـگــو، از تـه دل مــن خــــدا را دارم...
تــو کــجـایی سـهراب؟ کــجــایـی کــه بـبـیـنـی حــالـا دل خــوش مـثـقــالـی سـت...
چقـــدر خوشـحــال بود شيطــان وقتــي سـيـب را چـيــدم
بـــرگ پـــاییــزی راهـی نـدارد جـــز سُــــــــقوط…. وقـتی می دانـد درختـــــــــــ… عِشــقِ بَـــرگ تـــــازه ای را در دِل دارد…..!
ایـــــــــن روزهـــــــــا دوســـــــــتــ ــــــ داشتــــــــن بــــــــه حـــــــراج گذاشــــــــــت ه شده اســـت... همـــــه بــــه همــــــــه بـــــی بهــــــــانه میـــ گویـــــــند دوستــــت دارم برای همـــــــــین اگـــــــر روزی جـــــــایی کسی ازصمیم قلـب گفتـــــــ دوستـــــــــت دارم لــبــخند می زنیــــــم و می گوییــــــــم ممنــــون...
در شــهر بــودم دیـدم هـر کــس بـه دنبـال چیـزی مـی دود یکـی بـه دنبـال پــــول یکــی به دنبـــال چهــره دلکــش یکـی به دنبـال نـان یکـــی هــم بـه بـه دنبـال اتوبوسی ! امـا دریـــــغ هیچکـــس دنبـال خــدا نبـود !!!
آلـــیــــس کـــجـــایـــی؟؟
چه خوشــست مـــن بمـــیرم بــه ره ولــــای مهـــــدی ســـر و جــــان بــــها نـــدارد کـــه کنـــم فـــدای مهــــــدی همـــه نقـــد هســـتی خـــود بـــدهم بـــه صـاحب جـان کـه یکـــی دقــــیقـــه بینـــم رخ دلـــگــشای مهــــــدی نه هـــوای کـــعبه دارم نـــه صـــفا و مـــروه خـــواهـم کـــه نـــدارد ایـــن مکـــانهـــا بــه خدا صفای مهــــــدی چـــه کـنــم چـــه چـاره ســازم کـــه دل رمـــیده مـــن نـکـــنـد هـــوای دیگـــر بـه جــز از هـــوای مهـــــــدی مــن دلشــکسته هـــر دم بـه امیــد در نشــستم کــــه مگـــر عــیـان ببینم رخ دلـشگای مهـــــدی
|
About
کــســی چــه مـیـدانـد شــایـد شـیـطــان حــوا را دوســت مــی داشــت کــه بــر ادم ســجـــده نـــکــرد Archivesمهر 1392شهريور 1392 مرداد 1392 اسفند 1391 بهمن 1391 دی 1391 آذر 1391 آبان 1391 AuthorsFatemeLinks
سرخ ترین قلب دنیا
تبادل
لینک هوشمند
LinkDump
حمل و ترخیص خرده بار از چین
کاربران آنلاین:
بازدیدها : آمار وب سایت:
|